Ontdoe me van drijfveren
stil mijn vreemde eend in
de bijt
verlaat verlangen
stol het sterven
zoals de nacht langzaam
licht
en ontluistert
geheimen fluistert
tegen het onhoorbare aande lucht is hoog
stapelt grauw op
grijsheid
wolken verbeelden zich
ik zucht nog een beetje
wanneer het duister dicht
ligt de stilte op straat
de nacht slokt alle tijd
op
binnen hoor je het tikken
van de klok
ik kijk naar de stille
wijzer
achter al die ramen
vloeien mensen
waar kinderen zacht
slapen
herinner ik mij